Portali
nga Vdekja është pa dyshim njëra ndë ngjarjet më të dhembshme dhe me ë rëndësishme në jetën e njeriut.Per këtë arsye ajo ka qenë dhe sot njëra ndër cështjet e rëndësishme gati te cdo filozofie.Që në fillim të themi se fja;a "vdekje" i ka këto tri kuptime themelore :
a)gjendja pas prajtjes së jetës
b)momenti i kalimit nga jeta ne jojetë dhe
c)vdekja si shkak i personifikuar i fundit te jetës.
Ne kuptmin biofiziologjik të fjales vdekja do të thotë ndëprerja e pakthyshme e procesit të këmbimit te lëndëve biokimike ne organizmin e gjallë të njeriut .
Prandaj te flasesh per vdekjen nuk do te thotë të merrresh me dicka te kaluar,por do të thotë ,para se gjithash ,të flasesh se cfarë dhe cili është kuptimi i jetes sonë.
Kështu per shembull Herakliti nga Efesi(sh.k IV-V p.e.r) e hetoi lidhjen e ngushtë midis vdkjes dhe jetes dhe tha "te vdesesh dhe te jetosh është një dhe po ajo gjë"
edhe fiziologu francez Bernar Klod ne sh.l XIX tha "të jetosh do të thotë te vdesësh"
Edhe filozofi më i madh i Greqisë së vjetër e shtroi dhe e analizoi Cështjen e vdekjes.Ne vepren e tij Fedoni Platoni thotë se vdekja nuk është një gjë e tmershme.Sipas mendimit te tij,vdekja është clirimi i shpirtit te njeriut nga burgu i trupit si substancë materiale.
Pas vdekjes thotë Platoni shpirti vazhdon te jetojë i lirë në botën e e matanshme.
Filozof tjeter i shquar grek,Epikuri nga Samosi,ishte i mendimit se nuk duhet as te mendojmë per vdekjen e as te frikesohemi nga ajo,sepse:derisa te jemi gjallë nuk jemi të te vdekur,kurse kur vdesim nuk jemi më"ata qe ndjejmë dhe që mund te frikesohemi.
Edhe filozofi i shquar romak,Lucie Anej Seneka ishte i mendimit se në fakt njeriu nuk i frikesohet vdekjes po përfytyrimit te vdekjes.ngase vetë vdekja nuk është gjë e tmershme,por fundi i dhembjeve dhe i vuajtjeve tona jetësore.
Filozofi romak Lukreci vdekjen e konsideron si nje proces dhe ngjarje krejtësisht te natyrshme.Sipas mendimit te tij vdekja do të thotë shthurja e kombinimit te caktuar te atomeve si thërmija materiale.Meqenëse vdekja është nje domosdoshmëri,të cilës nuk mund ti ik askush.Lukrecia porosit te pajtohen me të."edhe sikur te rrojmë me mija shekuj,gjithmonë na vdekjen so ta kemi gati kështu,si ai që mu nda sot nga jeta,si ai që vdiq me muaj e vjet me parë,te dy do te flenë njësoj ne gjumë te rendë"
edhe filozofi gjerman Lajbnici thotë se vdekja s'është tjetër vecse rezultat i perfundimit të procesit involutiv,i procesit te kundërt me evolutiv.
Keto të gjitha pikepamje per vdekjen kanë një emer te perbashket :quhen pikepamje metafizike mbi vdekjen !!
a)gjendja pas prajtjes së jetës
b)momenti i kalimit nga jeta ne jojetë dhe
c)vdekja si shkak i personifikuar i fundit te jetës.
Ne kuptmin biofiziologjik të fjales vdekja do të thotë ndëprerja e pakthyshme e procesit të këmbimit te lëndëve biokimike ne organizmin e gjallë të njeriut .
Prandaj te flasesh per vdekjen nuk do te thotë të merrresh me dicka te kaluar,por do të thotë ,para se gjithash ,të flasesh se cfarë dhe cili është kuptimi i jetes sonë.
Kështu per shembull Herakliti nga Efesi(sh.k IV-V p.e.r) e hetoi lidhjen e ngushtë midis vdkjes dhe jetes dhe tha "te vdesesh dhe te jetosh është një dhe po ajo gjë"
edhe fiziologu francez Bernar Klod ne sh.l XIX tha "të jetosh do të thotë te vdesësh"
Edhe filozofi më i madh i Greqisë së vjetër e shtroi dhe e analizoi Cështjen e vdekjes.Ne vepren e tij Fedoni Platoni thotë se vdekja nuk është një gjë e tmershme.Sipas mendimit te tij,vdekja është clirimi i shpirtit te njeriut nga burgu i trupit si substancë materiale.
Pas vdekjes thotë Platoni shpirti vazhdon te jetojë i lirë në botën e e matanshme.
Filozof tjeter i shquar grek,Epikuri nga Samosi,ishte i mendimit se nuk duhet as te mendojmë per vdekjen e as te frikesohemi nga ajo,sepse:derisa te jemi gjallë nuk jemi të te vdekur,kurse kur vdesim nuk jemi më"ata qe ndjejmë dhe që mund te frikesohemi.
Edhe filozofi i shquar romak,Lucie Anej Seneka ishte i mendimit se në fakt njeriu nuk i frikesohet vdekjes po përfytyrimit te vdekjes.ngase vetë vdekja nuk është gjë e tmershme,por fundi i dhembjeve dhe i vuajtjeve tona jetësore.
Filozofi romak Lukreci vdekjen e konsideron si nje proces dhe ngjarje krejtësisht te natyrshme.Sipas mendimit te tij vdekja do të thotë shthurja e kombinimit te caktuar te atomeve si thërmija materiale.Meqenëse vdekja është nje domosdoshmëri,të cilës nuk mund ti ik askush.Lukrecia porosit te pajtohen me të."edhe sikur te rrojmë me mija shekuj,gjithmonë na vdekjen so ta kemi gati kështu,si ai që mu nda sot nga jeta,si ai që vdiq me muaj e vjet me parë,te dy do te flenë njësoj ne gjumë te rendë"
edhe filozofi gjerman Lajbnici thotë se vdekja s'është tjetër vecse rezultat i perfundimit të procesit involutiv,i procesit te kundërt me evolutiv.
Keto të gjitha pikepamje per vdekjen kanë një emer te perbashket :quhen pikepamje metafizike mbi vdekjen !!
