Të gjithë (pa perjashtim) bëjmë faje e gabime ne jetë, gjëra qe uronim të mos i kishim bërë, gjëra për te cilat pendohemi (mbase), veprime qe duam t'i kthejme mbrapa me kohën. Por e vërteta është se ç'ka bëjmë, nuk kthehet dot me mbrapsht. Te gjithe kemi lindur e jemi mekatare e te gabuar (ne kuptimin qe s'jemi qenie te persosura) fundja. Dhe problemi - per mendimin tim - s'eshte edhe aq tek fakti qe bejme gabime, por se sa mund ta falim veten tone prej ketyre gabimeve/fajeve.
Për mendimin tim është me e lehtë te falesh dike tjetër, t'ja falesh një veprim a një gabim, sesa ta falesh veten. Dhe mbase ne i themi vetes (pas një gabimi te vogël) qe e kemi falur, por thelle-thelle, a e kemi falur veten tonë, a e falim dot veten lehtesisht?!
Si mendoni ju për këtë?! Ilustrojeni edhe me shembull nga vete jeta juaj, po mundet. Nëse e falni veten kollaj apo jo?!
Nëse e falni veten shpesh, a si?!
Për mendimin tim është me e lehtë te falesh dike tjetër, t'ja falesh një veprim a një gabim, sesa ta falesh veten. Dhe mbase ne i themi vetes (pas një gabimi te vogël) qe e kemi falur, por thelle-thelle, a e kemi falur veten tonë, a e falim dot veten lehtesisht?!
Si mendoni ju për këtë?! Ilustrojeni edhe me shembull nga vete jeta juaj, po mundet. Nëse e falni veten kollaj apo jo?!
Nëse e falni veten shpesh, a si?!